Κούλα Γιάννα

Γεννήθηκα σε μια πόλη-νερό, βουνό κι αέρα. Φόρεσα κόκκινα παπούτσια, λουστρίνια Είπα τα πρώτα μου ποιήματα σε θλιβερές σκηνές σχολικών κτηρίων. Περπάτησα σε σοκάκια σκοτεινά και σε μεγάλους αυτοκινητόδρομους. Πέρασα ώρες σε υπόγεια, παίζοντας. Κρυφά αγάπησα το θέατρο, την λογοτεχνία, τη μουσική, τις παρέες. Φανερά έγιναν έκφραση και επικοινωνία οι αγάπες μου. Ρόλοι, χαρακτήρες, δημιουργία. Έφυγα και επέστρεψα. Κουβάλησα γνώση, εμπειρία, συναισθήματα, σε μια παλιά πράσινη βαλίτσα. Μπερδεύτηκα, πειραματίστηκα, ούρλιαξα θαμμένες λέξεις. Περπάτησα χέρι-χέρι με φίλους. Από μαθήτρια έγινα δασκάλα. Συλλέκτρια στιγμών, μοιράστηκα με τους ανθρώπους τα μύχια. Έπαιξα, γέλασα, αγάπησα, χάθηκα, βρέθηκα, έκλαψα, μίσησα, πόνεσα. Έφερα στον κόσμο παιδιά. Είπα ιστορίες. Μου είπαν ιστορίες.
Συνεχίζω………